اگر قرار است کاربر برای مدت طولانی در رختخواب از او مراقبت شود یا بیش از 15 ساعت در روز را در رختخواب سپری کند، یک تخت بیمارستانی خانگی تمام برقی راحتی و دوام طولانی مدت را فراهم می کند و در عین حال فشار فیزیکی را به حداقل می رساند.
مراقبین آنها همچنین گران ترین مدل ها هستند.
تخت‌های دستی و نیمه برقی به تلاش مراقب بیشتری نیاز دارند و استقلال چندانی برای بیماران ایجاد نمی‌کنند، اما هزینه کمتری دارند و می‌توانند برای استفاده کوتاه‌مدت مناسب‌تر باشند.
تحرک بیمار تأثیر بسزایی در انتخاب نوع تخت بیمارستانی خانگی دارد.
یک تخت بیمارستانی خوب بسیار قابل تنظیم، چه برقی یا نیمه برقی، برای کاربرانی که روی پاهای خود ثابت نیستند و در هنگام جابجایی به داخل و خارج از تخت در معرض خطر افتادن هستند، که نمی‌توانند بدون کمک موقعیت خود را تغییر دهند، بهترین است.
با خیال راحت در داخل و خارج از تخت بدون تنظیم ارتفاع.
اگر بیمار بتواند بدون کمک از رختخواب برود و بیرون بیاید و در حالت ایستاده ثابت باشد، ممکن است نیازی به تخت بسیار قابل تنظیم نباشد.
یک انتخاب مقرون به صرفه تر، تختی است که به صورت دستی تنظیم می شود.
نیازهای مراقب باید در نظر گرفته شود تا اطمینان حاصل شود که سطح مناسب مراقبت می تواند ارائه شود.
برای بیماری که نیاز به تغییر وضعیت زیادی دارد، تخت دستی بهترین انتخاب نخواهد بود. یک تخت برقی بیشترین فشار را از مراقب مراقبت می کند.
هنگام تصمیم گیری اینکه کدام تخت بیمارستان خانگی بهترین انتخاب است، باید قدرت و استقامت یک مراقب را در نظر گرفت.
تخت چاقی با طراحی خاص، که پهن تر از تخت استاندارد است، برای کاربران سنگین وزن راحت تر است.
یک بیمار اطفال در یک تخت با اندازه کودک ایمن تر و راحت تر خواهد بود.
همچنین می‌توان تخت‌هایی را برای پذیرش بیماران قدبلند سفارش داد.
بهترین اندازه تخت برای بیمار هر چه باشد، می توان آن را پیدا کرد.
