خیارشور بشکه ای هزاران سال است که برای حفظ مواد غذایی پس از فصل رشد استفاده می شود. بیشتر دستور العمل های ترشی به نمک، سرکه و چاشنی نیاز دارند. خیارشور معمولاً در ایالات متحده و کانادا به عنوان ترشی یا در بریتانیا، ایرلند، استرالیا و نیوزلند به عنوان ترشی شناخته می شود. روش تهیه آن بسیار ساده است: خیار تازه را در آب نمک، سرکه یا محلول دیگر ترشی کنید و بگذارید برای مدتی تخمیر شود، یا خیارها را در محلول اسیدی یا از طریق ترش کردن با تخمیر لاکتو فرو کنید.
مواد مغذی خیارشور
خیارشور 1
مانند سبزیجات ترشی مانند کلم ترش، خیارشور ترش (از نظر فنی یک میوه) کالری کمی دارد (35 کیلو کالری در هر 30 گرم). آنها همچنین حاوی مقدار متوسطی ویتامین K، به ویژه به شکل K1 هستند. خیار ترشی 30 گرمی 12 تا 16 میکروگرم یا تقریباً 15 تا 20 درصد از مقدار توصیه شده روزانه ویتامین K را ارائه می دهد. همچنین 3 کیلو کالری (13 کیلوژول) را ارائه می دهد که بیشتر آن از کربوهیدرات تامین می شود.
ترشی ها به دلیل توانایی آنها برای عمل به عنوان سبزیجات با محتوای پروبیوتیک بالا مورد تحقیق قرار گرفته اند. پروبیوتیک ها به طور معمول با محصولات لبنی مرتبط هستند، اما نشان داده شده است که گونه های لاکتوباسیل مانند L. plantarum و L. brevis به ارزش غذایی ترشی می افزایند.
بسیاری از مردم به فواید سلامتی ترشی اشاره می کنند و اشاره می کنند که می توانند به کاهش وزن کمک کنند، سرشار از آنتی اکسیدان های سالم هستند و می توانند با برخی از انواع سرطان مبارزه کنند. برخی دیگر میزان بالای سدیم و گزارش‌هایی مبنی بر افزایش خطر ابتلا به سرطان معده را به عنوان دلایل احتیاط ذکر می‌کنند. این همه چیزی است که باید بدانید تا تصمیم بگیرید که آیا می خواهید شوید بعدی را که می بینید بنوشید یا بنوشید!
