همان‌قدر که نمک و فلفل در سفره آمریکایی‌ها ضروری است، آچار برای نسل‌ها سفره خانواده‌ام را آراسته است.
من الهام گرفتم که بر اساس آن سنت بنا کنم و دانش خود را در مورد ترشی کردن با سبزیجات محلی استفاده کنم.
ترشی مخلوط شیرازی در خاورمیانه یک ترشی اصیل و خوش طعم بشمار می رود و برای سلامتی بسیار مهم می باشد.
سرآشپز کریس اسکات و من چهار نوع ترشی از شیرین و ترش گرفته تا آتشین و پررنگ را آزمایش کردیم.
پیاز ترشی ساده، برش خورده روی ماندولین، و سیر خشک شده با مقادیر فراوان نمک، فلفل قرمز، شکر و سرکه شروع به کار کرد.
سپس با هویج، شیرینی آن را با مقداری شکر تطبیق دادیم، از دانه‌های شنبلیله و گشنیز خشک بو داده و پودر شده، کمی هینگ (ادویه‌ای که معمولاً در آشپزی هندی استفاده می‌شود) و روغن دم کرده با دانه‌های خردل سیاه استفاده کردیم.
آزمایش واقعی از آنجا شروع شد که فکر کردم آیا می توانم کدو حلوایی ترشی تنوری درست کنم.
پاسخ کوتاه – بله، و این یک خلاقیت هوس انگیز بود. آخرین اما نه کم اهمیت، پایان شیرین و خوش طعم با آلوهای پوشیده شده با لیموترش خشک عمانی (ماده ای سنتی در آشپزی خاورمیانه)، شکر و فلفل هندی و کره ای است.
شاید این کشف تصادفی ما بوده باشد، زیرا ترشی و طعم آهک خشک با میوه شیرین بسیار خوب بازی می کند.
زیبایی ترشی‌پزی یک فرآیند آزمایش‌شده در زمان است که برای مبتدیان کاملاً بخشنده است.
بنابراین دفعه بعد که می‌خواهید مانند رستوران هندی مورد علاقه‌تان از ترشی لذت ببرید یا دوستانتان را با یک خلاقیت معتبر در آشپزخانه تحت تأثیر قرار دهید، فقط به یک سبزی یا میوه فکر کنید، کابینت خود را به دنبال ادویه بگردید، کمی نمک اضافه کنید. روغن و سرکه – و ویولا، ترشی دارید.
تقریبا تمام این ترشی ها را می توان به مدت دو هفته در ظروف در بسته در یخچال نگهداری کرد.
